ความจริงที่ต้องพิสูจน์

มาต่อกันเลย ว่าป้าจะพูดชื่อคนหนึ่งให้ฟังอยู่เสมอ แต่ตอนนั้นก็ได้แค่รับรู้เฉยๆ  จนเวลาผ่านไปเกือบปี ข่าววัดพระธรรมกายก็เริ่มโด่งดังอีกครั้งในปี2540 พ่อซึ่งเป็นคนชอบอ่านหนังสือพิมพ์ อ่านทุกหน้า รู้เรื้องและเชื่อข่าวทั้งหมด เห็นว่าฉันลูกสาวสุดที่รัก เริ่มอยากศึกษาเรื่องราวของวัดพระธรรมกาย ด้วยความเป็นห่วง จึงเก็บหนังสือทุกเล่ม ที่ทางวัดพระธรรมกายส่งมาให้ซ่อนไว้ในโรงรถ แต่ด้วยความโชคดีฉันไปเล่นแถวนั้น จึงเจอหนังสือ ทุกเล่ม แต่ละเล่มเป็นการชี้แจงเหตุการณ์เหตุผลที่ทำให้เกิดเรื่องมากมายกับวัดพระธรรมกายที่ทำให้ออกข่าวหน้าหนึ่งได้ทุกวัน แต่มีอยู่เล่มหนึ่ง แค่อ่านหน้าปกก็ตกใจแล้ว เป็นหนังสือที่บอกว่าจะมีขบวนการล้มพระพุทธศาสนา ฉันรีบเปิดอ่านแต่ตอนนั้นยังไม่เข้าใจมากนัก แต่โชคดีได้รู้ข้อมูลอีกด้านที่ไม่ใช่มาจากหนังสือพิมพ์ หรือโทรทัศน์ที่ออกข่าวว่าวัดพระธรรมกายทุกวัน ตอนนั้นฉันพอเข้าใจในระดับหนึ่ง นี่ก็เป็นข้อสังเกตอีกข้อหนึ่งว่าก่อนที่เราจะเชื่ออะไรนั้นเราต้องศึกษาข้อมูลให้ครบถ้วนแล้วค่อยตัดสินใจ แต่ก็อย่างว่ากระแสข่าวมันช่างแรงนักเวลาผ่านไปอีกเกือบปี มาในปีพ.ศ.2541 ช่วงเดือนกันยายน ข่าวออกว่าวัดพระธรรมกายไม่ดี ฉันเด็กที่ดูแต่ทีวีก็เริ่มเชื่อในใจนิดๆแล้ว พอป้ามาชวนให้ไปวัดพระธรรมกายในวันที่10ตุลาคม พ.ศ.2541 ก็เริ่มค้านในใจว่า ป้าไม่ได้ยินข่าวหรือไง จะไปทำไม คือว่าป้านั่งคุยกับแม่ แต่ฉันได้ยินแต่พอป้าพูดขึ้นมาว่ามีอัศจรรย์ตะวันแก้วด้วยนะ  ฉันรู้สึกตื่นเต้นอยากเห็นด้วยตาตัวเองว่าจะเป็นยังไง จึงบอกแม่ว่าไปวัดพระธรรมกายกันเถอะอยากเห็นอย่างที่ป้าเล่า ตอนนั้นลืมเรื่องข่าวที่ไม่ดีทั้งหมด และกำลังจะก้าวสู่ขั้นตอนการพิสูจน์ อ่านมาถึงตรงนี้อยากจะบอกผู้ที่ยังไม่เคยไปวัดพระธรรมกายว่า ให้วางใจกลางๆแล้วลองไปพิสูจน์ความจริงด้วยกัน เอาเป็นว่า การไปพิสูจน์ความจริงของฉันจะเป็นอย่างไร และใครคนนั้นที่ป้าพูดถึงเขาคือใคร โปรดติดตามกันต่อไปนะคะ