สร้างองค์พระธรรมกาย

ก่อนไปกินข้าวเที่ยงวันนี้ ก็มาต่อกันว่าเรื่องราวของฉันจะเป็นยังไงต่อไป จากคราวที่แล้วฉันได้นึกในใจว่า มาวัดแล้วสบายใจจัง ความคิดนี้ยังอยู่ในใจ แต่ด้วยความเป็นเด็กยังไม่รู้เรื่องอะไรมากนัก ผ่านไปสักหนึ่งปีละมั้ง ป้ามาอีกแล้วชวนไปกรุงเทพฯ  ไปไหนไม่รู้ แต่ที่จำได้ ฉันเห็นเด็กๆใส่ชุดขาว ถือธงมาแสดงอะไรบนเวทีไม่รู้ แล้วก็มีคนมานั่งพูดบนเวที  ตอนนั้นไม่เข้าใจอะไรเลย  แล้วก่อนกลับบ้าน เขาให้ไปรับค้อนสีทองอันหนึ่ง บอกว่าเป็นค้อนที่ตอกเสาเข็มสร้างมหาธรรมกายเจดีย์  ตอนนั้นงง  มหาธรรมกายเจดีย์คืออะไร ไม่เข้าใจ  แต่พอมาถึงบ้าน เห็นซองเอกสารสีนำ้ตาล ที่ได้มาจากวันที่ไปกรุงเทพฯ ลองเปิดอ่าน เอ๋ การสร้างพระ สวยจัง อ่านไปมา โอ้โห แค่การสร้างพระจะทำให้ชีวิตเราดีขึ้นจริงเหรอ ทำไงอ่ะอยากทำบุญนี้บ้างจังไม่มีตังค์ ไปชวนแม่ดีกว่า  ต้องบอกไว้เลย บางคนอาจจะไม่เข้าใจ เมื้อก่อนครอบครัวฉันไม่ค่อยมีตังค์นัก พ่อกับแม่เป็นครูเงินเดือนนิดหน่อย ตอนนั้นรู้สึกว่าถ้าการทำบุญสร้าองค์พระครั้งนี้จะทำให้พ่อแม่รวยขึ้น  หรือมีสิ่งดีๆเกิดขึ้น ฉันว่าก็ควรทำ  ฉันวิ่งไปบอกแม่ แม่ทำสิ แม่ทำสิ ดีนะ เราจะได้รวยขึ้น ตอนนั้นคิดแบบนั่นจริงๆ แม่บอกไม่มีเงิน แต่มารู้ทีหลังว่าแม่ก็ได้ทำไปแล้ว ครึ่งองค์รวมกับยายข้างๆบ้าน ฉันดีใจมากเลย แต่หลังจากนั้นฉันก็ได้ยินแต่ป้าเล่าเรื่องว่าไปวัดๆ ด้วยความที่ยุ่งๆเรื่องการเรียน ก็ทำให้ลืมเรื่องวัดไป แต่มีสิ่งหนึ่งที่คอยมาสะกิดใจอยู่เสมอ คือป้าจะมาพูดชื่อใครคนหนึ่ง ที่ไปวัดพระธรรมกายให้ฉันฟังเสมอ ว่าแต่เขาคนนั้นจะเป็นใคร แล้วเกี่ยวข้องอะไรกับการไปวัดพระธรรมกาย โปรดติดตามตอนต่อไป เที่ยงนี้ไปหมำ่ๆข้าวให้อร่อยกันจ้า