ชีวิตเด็กวัดพระธรรมกาย

หลังจากที่เรียนจบปริญญาตรีแล้ว ส่วนใหญ่ก็พากันออกหางานทำ  แต่มีเด็กบางกลุ่มที่รู้สึกว่าอยากจะเข้าวัดเพื่อมาช่วยงานพระพุทธศาสนา ฉันและก็เพื่อนๆของฉันมีความคิดคล้ายๆกัน ไม่ใช่ว่าหางานทำไม่ได้ ส่วนตัวฉันมีทางเลือกที่ดี คือ เรียนจบแล้วก็ไปอยู่อเมริกา ไปหางานทำและเรียนต่อที่โน่น ซึ่งถ้าเป็นคนส่วนใหญ่ก็คงตอบตกลง แต่สำหรับฉัน รู้สึกว่ายังไม่อยากไป เพราะรู้สึกชีวิตตัวเองผูกพันอยู่กับวัดพระธรรมกายตลอด เห็นการทำงานเผยแผ่พระพุทธศาสนาอย่างจริงจังของหลวงพ่อธัมมชโยแล้ว รู้สึกอยากเป็นส่วนหนึ่งในงานนั้นๆ ฉันจึงตัดสินใจมาเป็นอาสาสมัครช่วยงานวัดอย่างเต็มตัว บางคนคงคิดว่าสงสัยได้ค่าจ้างเยอะสิ แต่เปล่าเลย ฉันได้ เงินเดือนเดือนละ3,000บาท กินข้าวเที่ยงที่ทางวัดจัดให้ และทำงานตั้งแต่เวลา 8.30-17.30 น. แต่รู้มั้ยแม้ดูชีวิตจะไม่หรูหรา อยากจะบอกว่าเป็นชีวิตที่มีความสุขมาก ตื่นเช้ามาฉันรู้สึกว่า ตัวเองมีคุณค่า ฉันได้ทำหน้าที่ผลิตสื่อธรรมะ ที่เนื้อหาเต็มไปด้วยคำสอนของพระพุทธเจ้า เพื่อส่งสื่อธรรมะไปยังสถานีวิทยุทั่วประเทศ เพื่อให้สถานีเปิดในต้นชั่วโมง ถ้าใครได้ฟังก็จะทำให้เกิดข้อคิดและนำไปใช้ในชีวิตประจำวันได้ ถ้าวันไหนงานไม่มากจนเกินไปฉันก็จะได้ไปทำบุญถวายภัตตาหารเพลแด่พระภิกษุสงฆ์ พอกินข้าวเสร็จก็แบ่งเวลานั่งสมาธิสักหนึ่งชั่วโมง แล้วค่อยมารับบุญต่อ ที่วัดพระธรรมกายจะใช้คำว่ารับบุญแทนคำว่าทำงาน เพราะคำว่ารับบุญ เป็นการทำออกมาจากใจ ทำด้วยความเต็มใจ มีความสุขที่ได้ทำ แต่ทำงาน คือ ทำออกมาจากใจหรืออาจจะทำเพื่อเงิน  ฉันรับบุญถึง5โมงครึ่ง หลังจากนั้น ในตอนเย็นก็จะไปบูชามหาธรรมกายเจดีย์ ซึ่งจะมีพระอาจารย์นำทำพิธี นั่งสมาธิ รวมใจให้สงบแล้วก็นำสวดมนต์ชยันโต บูชามหาธรรมกายเจดีย์ซึ่งเป็นที่ประดิษฐานพระพุทธรูปกว่า1ล้านองค์  เป็นตัวแทนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า นั่นคือ เราก็ได้บุญจากการบูชาพระพุทธเจ้าไปอีก ชีวิตเด็กวัดของฉันยังไม่จบ แต่นี่แค่ส่วนหนึ่ง ถ้าเทียบกับเพื่อนๆของฉัน ที่ตัดสินใจเป็นอุบาสิกา รักษาศีล8 มีกิจกรรมในแต่ละวันที่เคร่งครัดมากกว่า แต่ไม่ว่าเราจะอยู่ในสถานะไหน แต่เราก็คือเด็กวัดพระธรรมกาย ที่มีความสุข รู้เป้าหมายชีวิตของตัวเองว่าเกิดมาทำไม ตื่นเช้ามาไม่ต้องวิ่งกระหืดกระหอบไปทำงานไหนจะเจอรถติด เจอเรื่องวุ่นวายมากมาย แต่กลับกัน ตื่นเช้ามาเราสวดมนต์นั่งสมาธิ และไปถวายภัตตาหารเช้าแด่พระภิกษุสงฆ์ ขอยำ้อีกครั้งว่าชีวิตเด็กวัดพระธรรมกายไม่ได้สวยหรูแต่มีความสุขมากๆ ติดตามชีวิตเด็กวัดพระธรรมกายของฉันได้ในตอนต่อไปนะคะ