บุญนั้นไม่มีขาย อยากจะได้ก็ต้องทำเอง ชวนพ่อ ชวนแม่ไปวัด ตะละล่า เดี๋ยวพระท่านจัดให้เราเอง ฉันได้ยินเพลงนี้บ่อยๆ ร้องจนติดปาก แต่ในเรืี่องจริง การที่เราได้ไปทำบุญใส่บาตรกับพระภิกษุสงฆ์ เราก็มีความรู้สึกชุ่มชื่นหัวใจสบายใจ ได้เห็นคนทำบุญ แล้วเอาบุญมาฝากเราก็อนุโมทนาบุญกับเขาไปด้วย สำหรับฉันถ้าถามว่าปลื้มบุญไหนมากที่สุด ฉันก็บอกเลยว่าปลื้มทุกๆบุญที่ทำมา แต่ที่จำได้ ก็เช่น ฉันได้ไปตักบาตรพระเป็นหมื่นรูป ในหลายครั้งและในหลายที่ ได้เห็นพระมารวมกันเยอะๆ หรือจัดถวายสังฆทานพระ20000วัด 30000วัดบ้าง ในวันที่22เมษายนของทุกๆปีที่วัดพระธรรมกาย ฉันว่าเป็นสิ่งที่น่าทึ่งมาก เพราะกว่าจะเตรียมงานให้เรียบร้อยก็ต้องใช้บุคลากรเป็นจำนวนมาก แต่สิ่งที่วัดพระธรรมกายจัดงานออกมาได้สำเร็จอก็เกิิดจากความเลื่อมใสศรัทธา ใครมีกำลังทรัพย์ก็นำปัจจัยมาช่วย ใครไม่มีทรัพย์ก็นำกำลังกายมาช่วย จัดสถานที่บ้าง ฉันก็เป็นคนหนึ่ง ในช่วงสมัยยังเรียนมหาลัย ฉันมาช่วยเขาเตรียมสถานที่ในการจัดงานถวายสังฆทานพระ30000รูป ทั้งเตรียมโต๊ะ เก้าอี้ ไทยธรรมต่างๆ
โดยเฉพาะการพับผ้าไตรจีวร หลวงพ่อให้พวกเราช่วยกันพับผ้าไตรซึ่งต้องใช้ความประณีตมากๆ เพราะการถวายของที่ประณีตแด่พระภิกษุ ถือเป็นการให้ความเคารพและตัวเราเองก็ได้เจอสิ่งที่ประณีต ดูแล้วสบายตาสบายใจ ฉันตั้งใจในทุกๆงาน ในบางปีก็มีโอกาสได้รับบุญนิมนต์พระภิกษุสงฆ์แถวบ้านให้ไปร่วมงานถวายสังฆทานที่วัดพระธรรมกาย ทุกสิ่งที่เราทำไปก็เพียงเพื่ออยากได้บุญ ถึงไม่มีเงินเราก็ช่วยงานพระศาสนาได้ แต่ถ้าเรามีเงินก็ดีกว่า เพราะจะได้นำเงินมาทำบุญและก็นำกำลังกายมาช่วยงานด้วย คงไม่แปลกอะไรที่หลวงพ่อธัมมชโยจะสอนให้เราทำทานอย่างเต็มที่เต็มกำลังของตนเอง เพราะการทำทาน อานิสงส์คือ ทำให้เรามีสมบัติไม่ยากจน คงไม่มีใครอยากจนอยู่แล้ว แค่ไม่มีเงินกินข้าวก็ทรมานแล้ว พอไม่ยากจนก็มีเวลามาคิดเรื่องการทำความดีอย่างเดียว ถ้าไม่เชื่อลองดูข่าวตอนเช้าสิ ปล้นร้านทองเอาเงินไปเลี้ยงลูก ขายยาบ้าเอาเงินไปใช้หนี้ สารพัดเลยตัวการอย่างเดียวคือไม่มีเงิน ทำให้ทำบาปได้สารพัด งั้นคงไม่แปลกอะไรที่หลวงพ่อธัมมชโยจะสอนให้พวกเราทำทาน รักษาศีล เจริญสมาธิภาวนา เพราะบุญอยู่เบื้องหลังความสุขและความสำเร็จ...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น